Πάρτε για παράδειγμα τις ανθρώπινες σχέσεις.Αν,ας πούμε,έχεις πρόβλημα με τον/την καλό/ή σου και το αναλύσεις μία,δύο,τρεις,πέντε φορές και διαπιστώσεις ότι ξαναγυρνάτε εκεί που ξεκινήσατε,τότε έχετε χάσει την ουσία.Μπορείτε να συνεχίσετε να το αναλύετε εφόρου ζωής.Το μόνο που θα κερδίσετε είναι ότι θα σας περικόψουν τη σύνταξη,το εφάπαξ και το επίδομα κηδείας κι εσείς ούτε που θα το αντιληφθείτε,απορροφημένοι από τις αναλύσεις σας.
Κι επειδή το θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων χωράει πολλή ανάλυση,που μοιραία θα μας οδηγήσει σε υπερανάλυση και σε απώλεια της ουσίας,ας πάρουμε ένα πιο απτό παράδειγμα.Έχετε λ.χ. ένα κιλό λαχταριστά,ζεστά παϊδάκια.Με τα ξυγκάκια τους και τα τραγανιστά κοκαλάκια τους.Τα παίρνετε και τα κόβετε μικρά,μικρά κομματάκια,τα περνάτε από τη μηχανή του κιμά και τα βάζετε στο πιάτο σας.Εκτός του ότι θα προκαλέσετε την μαζική αυτοκτονία χασαποταβερνιάρηδων,σίγουρα αυτό που θα επιχειρήσετε να φάτε δεν είναι παϊδάκια.Η σύγχρονη ελληνική πολιτική σκέψη βέβαια,θα υπερπηδούσε το εμπόδιο,ονομάζοντάς το "μους παϊδάκια".Αλλά αυτό μοιάζει με υπεκφυγή.
Αυτά σκεφτόμουν μες στη θαλπωρή του καλοριφέρ του αυτοκινήτου,διασχίζοντας τον παγωμένο κάμπο,με τον ήλιο στην πλάτη μου να ανατέλλει επιθετικός αλλά μάλλον ατελέσφορος. Αναθυμόμουν βλέπετε τα,προ σχεδόν μισό αιώνα,νιάτα μου.Σκεφτόμουν ότι,αν είχα καταλάβει σωστά,αυτό εννοούσαμε όταν μιλάγαμε για σαλαμοποίηση της πολιτικής.Παίρνεις δλδ ένα μεγάλο πολιτικό πρόβλημα,το κόβεις ψιλές,ψιλές φετούλες και κάθεσαι και ασχολείσαι με μία μία τις φετούλες ξεχωριστά.Κι έτσι ξεφορτώνεσαι το πρόβλημα και βρίσκεις και κάτι να ασχολείσαι τον ελεύθερο χρόνο σου.
Ομολογώ ότι πέρασε απ' το βρόμικο μυαλό μου ότι αυτός είναι ο τρόπος που διάγουμε τον πολιτικό μας βίο σήμερα.Και αναρωτιέμαι γιατί οι γλωσσικές μόδες δεν επανέρχονται,όπως επανέρχονται πχ οι μόδες στην ένδυση.Θα ήταν μια όμορφη συνθηματική λέξη. Κάτι σαν : "Δώστε μας όλην την εικόνα.Όχι στη σαλαμοποίηση των προβλημάτων μας."
Ωραία σκέψη αλλά φοβάμαι ότι θα την καταπιεί κι αυτή ο μεγάλος μύλος της σύγχρονης πολιτικής,που όλα τ' αλέθει και που θα την ξεράσει σε κάτι σαν :
"ραντεβού στα σαλαμάδικα".
Ας μην το αναλύσω περαιτέρω.
