Μόνος . Πληκτρολόγιο,οθόνη . Ανάβω τσιγάρο . Ο Κανέλλης . Ο Δένδιας . "ΕΣΑ Ες Ες ανθρωπιστές" . Οι ενδημούντες πίθηκοι κατέβηκαν από τα δέντρα και διεκδικούν τον χώρο μου . Να τους μιλήσω . Ναι αλλά σε ποια γλώσσα; Να τους βρίσω . Μπα . Αυτοί δέρνουν,εγώ δεν . Πίνω καφέ,ρουφάω τζούρα απ' το τσιγάρο . Απ' το παράθυρο ο Ταΰγετος μου γνέφει απειλητικός,συννεφιασμένος . Να πάω για τσίπουρο . Πάλι; Άσε,δε γουστάρω . Ο Μόρσι . Ο Μόντι . Η λωρίδα της Γάζας . Παντού τα ίδια . Βάζω ασυναίσθητα το χέρι στην τσέπη . Λεφτά . Η χαρά στα δόντια . Η δόση της εφορίας . Τά 'βαλα εκεί μην δω κάνα βιβλίο,κάνα τραγούδι και ξεγελαστώ και τα φάω . Ας πάω φέισμπουκ να πω εξυπνάδες,να κάνω λάικ . Νέκρα κι εκεί . Τα ίδια . Οι φίλοι κερνάνε e-τσίπουρα . Καλά είναι κι αυτά . Και δεν πειράζουν και το συκώτι . Ας διαβάσω ένα βιβλίο . Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ . Τα τέλη κυκλοφορίας . Η ΔΕΗ .Το ασφαλιστικό ταμείο . Τι διάβαζα; Α ναι . Άστο καλύτερα . Ο Ταΰγετος βυθίζεται στο σκοτάδι . Να πάω για γκόμενες . Εντάξει,λέμε και καμιά μαλακία . Να φάω . Ψωμοτύρι. Όχι,όχι . Θα φτιάξω μαρουλοσαλάτα με βινεγκρέτ . Θα το κάψω απόψε . Μπορεί να βάλω και μισό ποτήρι κρασί . Από 'κείνο το μπρούσκο , απ' το χωριό . Ε ρε μεγαλεία . Και μετά στο κρεβατάκι μου . Δεν κάνει και πολύ κρύο . Άμα σκεπαστείς καλά . Κλαίγεσαι φίλε . Η σύντροφος , οι κόρες , οι φίλοι . Για ποιο κρύο μιλάς; Κοιτώ το κομμένο μαρούλι . Αααχ , πέρυσι έφτιαχνα μηλόπιτες , φέτος μαρουλοσαλάτες . Έλα , πιες το κρασάκι σου . Κι αύριο μέρα είναι . Έχει ανθρώπους εκεί έξω . Και πίθηκους .
(Εκείνη η επανάσταση αργεί , ε;)
(Καλά , τι διαβάζει ο άνθρωπος;!)
Πρέπει να στείλω τσίπουρο. Και να οργανωθούμε. Έρχεται κρύο. Μπριάμ από χθες. Κι λίγη φέτα. Χωρίς Ταϋγετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι ο Ταΰγετος χορταίνει-λίγο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αν προκύψει τσίπουρο δεσμεύομαι για παστό.Σπιτικό.)
Μεταξύ Μόρσι κ Μόντυ, προτείνω Μorissey : https://www.youtube.com/watch?v=cC4SBm7gQys
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν με έχουν εκδικηθεί χειρότερα. Η ωραιότερη εκδίκηση της ζωής μου, ομολογώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργεί εκείνη η επανάσταση, ναι, και η οθόνη σκέτο Ντεπόν που σε λίγο περνάει. Και ξανά μανά οι πονοκέφαλοι στις τσέπες και μέσα στο μυαλό μας. Αν είναι όμως τα e-τσίπουρα και οι νοερές παρέες να γεννάνε τέτοιες ομορφιές, χαλάλι τους και στην υγειά μας!
(καλά ε, τα καλύτερα διαβάζει ο άνθρωπος λέμε!)
Τρομερό αυτό με τις μηλόπιτες και τις μαρουλοσαλάτες. Αντε και εις ανώτερα, κάποια μέρα να φτιάχνουμε μεζέδες στην ταβέρνα και η Μαρία Κάλλας να σιγοτραγουδάει αγκαλιά με τον Βαμβακάρη. Για μας και τους φίλους μας. Και για τους νησιώτικους βοριάδες. Και να μην είμαστε σκυμμένοι. Αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ γεια σου.Αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφή επιλογή.(Ζητώ ταπεινότατα συγγνώμη για την έως τώρα αγενή παράκαμψη του σχολίου σας αλλά,πρέπει να συμφωνήσετε,ότι ήταν δύσκολο να μην παραπλανηθώ από την πληθωρικότητα-την σχολιαστική- της κοινής μας φίλης.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ, χαλάλι της! :))
ΑπάντησηΔιαγραφή