Κάποιες φορές πραγματικά το σύμπαν συνομωτεί για να εκπληρώσει τις επιθυμίες σου.Κι ας μην χωνεύω τον Κοέλιο.Είναι απ' τις στιγμές που ο Μέρφι φαντάζει αποτυχυμένος περιοδεύων εμπορικός αντιπρόσωπος.Που,με περισσή κακεντρεχή ικανοποίηση,του λες "περάστε αύριο για τη δόση".
Αγαπητε μας Σελιτσανε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ομορφη, αναρτηση, με ενα μηνυμα ελπιδας και ευαισθησιας! Να στε καλα που το αναρτησατε!;)
Καλο βραδυ!
@Elva
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα ν' ανοίξω λίγο το παράθυρο γιατί άρχισε να μυρίζει κλεισούρα...
Καλά κάνατε. Ως εδώ έφτασε ο μπάτης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας θεός ξέρει πόσο χρειαζόμαστε μερικές συμπτώσεις σαν αυτήν. Ή μήπως δεν ήταν σύμπτωση;...
Τα σέβη μου, μεσιέ Σελιτσάνε.
@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα δεχτώ ποτέ ότι ήταν σύμπτωση.Όχι,μα τα χίλιες χιλιάδες κύματα του Ειρηνικού!
(αχ, αυτή η απάντηση μου πρόσφερε μια μικρή ανακούφιση σε σχήμα χάρτινης βαρκούλας. Ξέρετε, από εκείνες τις αμίμητες που μαζί τους ταξιδεύαμε όταν οι μέρες ήταν αιωνίως λευκές και τα καλοκαίρια δικαιωματικά δικά μας...)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω,ξέρω!Εξάλλου ακόμη εδώ είναι.Θα τις βρείτε στο βλέμμα κάποιων γερόντων,στο γέλιο των παιδιών και στο μπαούλο των θησαυρών του μυαλού ημών των ενδιαμέσων.Είναι μία από τις ισχυρότερες ενδορφίνες-αν μ' εννοείτε.Μεταταχτήκαμε βέβαια για λίγο καιρό στον ναυπηγικό τομέα και ταξιδεύαμε δι αντιπροσώπου,δεν αργεί όμως ο καιρός που θα ξανασαλπάρουμε...(κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!)
Αμήν!
ΑπάντησηΔιαγραφή@mamma
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς.
Με συγκινήσατε κ. Σελιτσάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι τα 15 μου μεγάλωσα "χωρίς μπαμπά" γιατί ταξίδευε. Η παρουσία του ήταν μόνο 30-40 μέρες το χρόνο και αυτές όχι μαζεμένες.
Ούτε Χριστούγεννα, ούτε Πάσχα μαζί.
Οι φιλενάδες μου με ζήλευαν γιατί μου έφερνε ένα σωρό δώρα απ' όλο τον κόσμο.
Εγώ τις ζήλευα γιατί τα είχαν ΟΛΑ...και μαμά και μπαμπά...
Να! Πάλι συγκινήθηκα!
καλημέρα :))
@Λένα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν έχει καμμιά παρηγορητική αξία αλλά τώρα πια μπορείτε να φανταστείτε πώς βίωνε κι αυτός την απουσία,απ' την δική του μεριά.
Σήμερα το απόγευμα λέω να ρίξω ένα μπουκάλι στον Κορινθιακό. Δεν έχω σκεφτεί ακόμα τι θα γράψω. Μάλλον κάτι άσχετο με τα πάρα πάνω, ίσως ένα ποίημα ή ένα απόσπασμα από κάπου. Μπορεί να ζωγραφίσω ένα καράβι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μας το ξεκινάτε το καλοκαίρι, μεσιέ Σελιτσάνε. Παιγνιωδώς και ορεξάτα!
@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως να ξέρετε ότι στην Κορινθία είναι ήδη ενημερωμένοι:
http://diogenis-press.blogspot.com/2009/12/24.html
(Αν ζωγραφίσετε καράβι μην το περιορίζετε σ' ένα μπουκάλι.Αφήστε το ελεύθερο.)
Συμμαθητά, η απλότητα και το μεγαλείο της ζωής μέσα από τη φαντασία των πειρατών της, γιατί όσοι ταξιδεύουν είναι κατά κάποιο τρόπο πειρατές της ζωής
ΑπάντησηΔιαγραφή@So_Far
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι όπως τα λέτε είστε ο πιο συμπαθής Κάπτεν Χουκ που έχω γνωρίσει...
Καλά. Θα το ρίξω ινκόγκνιτο (το καράβι, εννοείται).
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωω τί ωραίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω εντυπωσιαστεί πάντως με την κινητικότητα των γιαπωνέζικων αρχών...
Πολύ όμορφο. Από τα κείμενα που σε αφήνουν με ένα χαμόγελο. Και είναι πολύ λίγα αυτά στις εφημερίδες μας πλέον.
Είναι να αναρωτιέσαι πάντως αν το Σύμπαν είναι υπεύθυνο και για το όνομα της γυναίκας του...
ΑπάντησηΔιαγραφή@Μανος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα,οι γιαπωνέζοι δεν πολυταράχτηκαν.Η συγκεκριμένη γιαπωνέζα και ο έλληνας πρέσβυς κάναν τη δουλειά όλη.
@Spy
Γι αυτό συνομώτησαν τα πεθερικά του με τους κουμπάρους τους...
Τελικά δεν χρειάζεται να συνωμοτήσει το σύμπαν: μπουκάλια βρίσκονται συνέχεια το τελευταίο διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://news.ert.gr/el/paraksena/eidiseis/34311-eftase-ston-proorismo-tou-me-kathysterisi-23-xronon
@Τσαλαπετεινός
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τους καταστρέψει η εσωστρέφεια και ο εθνικισμός αυτούς τους γερμανούς!Έντεκα χρόνια χρειάστηκε το μπουκάλι του καπετάνιου για να διασχίσει τη μισή υφήλιο ενώ του γερμανόπαιδος εικοσιτρία χρόνια βολόδερνε εντός Γερμανίας,μην τολμώντας να διαβεί τα χωρικά ύδατα.Νισάφι!
Βάλατε τρίποντο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε να πάρετε μια ανάσα δροσιάς
Σήμερα το απόγευμα λέω να ρίξω ένα μπουκάλι στον Κορινθιακό. Δεν έχω σκεφτεί ακόμα τι θα γράψω. Μάλλον κάτι άσχετο με τα πάρα πάνω, ίσως ένα ποίημα ή ένα απόσπασμα από κάπου. Μπορεί να ζωγραφίσω ένα καράβι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία μας το ξεκινάτε το καλοκαίρι, μεσιέ Σελιτσάνε. Παιγνιωδώς και ορεξάτα!
@Theorema
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω,ξέρω!Εξάλλου ακόμη εδώ είναι.Θα τις βρείτε στο βλέμμα κάποιων γερόντων,στο γέλιο των παιδιών και στο μπαούλο των θησαυρών του μυαλού ημών των ενδιαμέσων.Είναι μία από τις ισχυρότερες ενδορφίνες-αν μ' εννοείτε.Μεταταχτήκαμε βέβαια για λίγο καιρό στον ναυπηγικό τομέα και ταξιδεύαμε δι αντιπροσώπου,δεν αργεί όμως ο καιρός που θα ξανασαλπάρουμε...(κι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο!)