Η ροή του χρόνου

Τελικά είναι θέμα κλίματος.
Αν είσαι άγγλος υπουργός σπιτώνεις τον εραστή σου.
Αν είσαι πιο νότιος,γάλλος πολιτικός φερ' ειπείν,διαθέτεις σκοτεινό φετιχισμό και πηδάς εν κρυπτώ και παραβύστω στα όρια του βιασμού-ή και επέκεινα.
Αν πας ακόμα πιο νότια και είσαι ιταλός ας πούμε,κυκλοφορείς με την μαλαπέρδα έξω σαν σημαία και πηδάς στα φανερά δεξιά κι αριστερά και γίνεσαι πρωθυπουργός.
Αν είσαι απ' τα όρια του ευρωπαϊκού νότου,έλληνας λόγου χάριν,πηδάς και πηδιέσαι γενικώς και αορίστως,έτσι χωρίς πρόγραμμα και δεν βρίσκεται ούτε ένας να φωνάξει "Οργανωθείτε ρεεε!".
 Αν τέλος διαβείς τον Ατλαντικό,μπορείς να πηδάς ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές -και ηπείρους ακόμα- αλλά δεν ανέχεσαι να σου πηδάνε την καμαριέρα.
Για τους γερμανούς δε λέω κουβέντα.Αυτοί δεν πηδάνε.Απλώς τεκνοποιούν.
Τελικά είναι όντως θέμα κλίματος.

Δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να φανταστώ αν αυτές οι διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες ανακατεύονταν.Αν,για παράδειγμα, στέλναμε κάποιους,από τα όρια του νότου,πέρα απ' τον Ατλαντικό να συλλάβουν έναν του εγγύς βορρά.Κάτι τέτοια σκεφτόταν ο Μπλέικ Έντουαρντς κι έμεινε στην ιστορία.