Διακρίσεις του μπλογκ

1.Ποστ-αφιέρωμα από την Theorema.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Το φως



 Το δεκαπεντάχρονο:


Αξιότιμε κύριε Αρβανιτόπουλε,                                              Καλαμάτα, 07/02/2014

    είμαι μαθήτρια της πρώτης λυκείου και πριν σχεδόν μία εβδομάδα έμαθα για το νέο σύστημα που για πρώτη χρονιά θα εφαρμοστεί στη φετινή πρώτη λυκείου. Πρώτον, είναι αμφιλεγόμενο το αν θα εφαρμοστεί αυτό το σύστημα παρ’ όλο που έχει ήδη ψηφιστεί. Δεύτερον, η τράπεζα θεμάτων, που υποτίθεται θα λειτουργήσει, δεν έχει αρχίσει καν να δημιουργείται! Πότε σκέφτεστε να το ολοκληρώσετε; Νομίζω πως εφ’ όσον δεν έχει δοκιμαστεί μια χρονιά πριν ψηφιστεί και εφαρμοστεί (κάτι το οποίο είναι απαραίτητο, αφού δεν γίνεται να καθιερωθεί ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα από τη μία μέρα στην άλλη χωρίς κάποιον έλεγχο πρώτα εκτός από την προκειμένη περίπτωση), τουλάχιστον θα έπρεπε να ανακοινωθεί από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς και οι μαθητές και οι καθηγητές να γνωρίζουν τα πάντα γι’ αυτό. Όσοι καθηγητές έχουν ερωτηθεί, δεν γνωρίζουν τι να απαντήσουν και δεν ξέρουν τι ύλη πρέπει να ολοκληρώσουν. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο βαθμός των τετραμήνων και των διαγωνισμάτων των τελικών εξετάσεων (Μαΐου-Ιουνίου) έχει κάποιο βασικό ρόλο στη βαθμολογία των γραπτών των Πανελληνίων Εξετάσεων είναι εξαιρετικά αγχώδες, γιατί όπως είναι ευρέως γνωστό οι εξετάσεις αυτές έτσι κι αλλιώς δημιουργούν υπερβολικά μεγάλο άγχος στους μαθητές. Σκεφτείτε ότι οι μαθητές θα έχουν στο μυαλό τους και το άγχος για τη βαθμολογία των υπόλοιπων τάξεων του λυκείου, κάτι που είναι, επίσης, αρκετά άδικο, διότι αν κάποιος καθηγητής δεν βαθμολογεί σωστά και αδικεί τους μαθητές, τότε αυτό θα υπολογιστεί στο αποτέλεσμα των εξετάσεών του και ίσως του μειώσει το μέσο όρο. Επιπρόσθετα, οι μαθητές, οι οποίοι θα είναι “καταπονημένοι” και πολύ κουρασμένοι από τις Πανελλήνιες Εξετάσεις, θα πρέπει να καταπονηθούν ακόμη περισσότερο για την απόκτηση ενός πολύ καλού βαθμού στις τελικές εξετάσεις μιας και θα υπολογίζεται κι αυτός στα αποτελέσματα των Πανελληνίων. Με λίγα λόγια, οι μαθητές θα πρέπει να  “πεθαίνουν” στο διάβασμα! Θα παρακολουθούμε τις τάξεις του λυκείου με ένα νέο σύστημα, μη ξέροντας την πλήρη διαφοροποίησή του από το παλιό. Τέλος, νόμιζα πως η παιδεία είναι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ο διάλογος μεταξύ καθηγητών και μαθητών αλλά τελικά είναι η πιστότατη αποστήθιση κειμένων και παραγράφων δίχως να γίνεται πολύπλευρη προσέγγιση και ενημέρωση. Δηλαδή, ουσιαστικά οι μαθητές παίρνουν τα σχολικά βιβλία, τα αποστηθίζουν χωρίς καν να κατανοούν ποιο είναι το περιεχόμενό τους για να τα ξεχάσουν μόλις τελειώσει η περίοδος των διαγωνισμάτων λόγω μίσους και κούρασης. Οι μαθητές, αντί να αγαπούν το σχολείο και να μαθαίνουν κάποιες απαραίτητες πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν στο μέλλον τους, μισούν το σχολείο, μαθαίνουν να “παπαγαλίζουν” έναν τεράστιο, άγνωστο σε αυτούς, όγκο σελίδων, κειμένων, παραγράφων, έχουν πάρα πολλές ασκήσεις να λύσουν και καθόλου ελεύθερο χρόνο να απασχοληθούν με κάτι που τους ενδιαφέρει και τους χαλαρώνει από την πίεση του σχολείου. Οι καθηγητές από την άλλη και να θέλουν, δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Ωραία παιδεία και ωραία ελεύθερη διακίνηση ιδεών! Να τη χαιρόμαστε!! Και ύστερα αναρωτιόμαστε για την αύξηση του αναλφαβητισμού. Είναι προφανής ο λόγος που συμβαίνει αυτό. Αν δεν αλλάξει το γενικό εκπαιδευτικό σύστημα, θα μείνουν πολλοί ακόμη άνθρωποι αναλφάβητοι, αγράμματοι και με χαμηλό επίπεδο γνώσεων. Υποψιάζομαι ή μάλλον είμαι σίγουρη ότι αυτό το γράμμα θα περάσει απαρατήρητο και δεν θα του δοθεί καμία απολύτως σημασία, αλλά να ξέρετε πως αυτή η άποψη δεν είναι μόνο μιας μαθήτριας της Α’ Λυκείου, αλλά εκατοντάδων μαθητών, εκπαιδευτικών, γονέων, λογικών και σοβαρών ανθρώπων που πιστεύουν πως πρέπει η σημερινή παιδεία όπως εφαρμόζεται να αλλάξει και να αντικατασταθεί από μία πραγματικά χρήσιμη και εποικοδομητική. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!

      Με εκτίμηση και περιέργεια για το τι άλλο μας περιμένει,

      μαθήτρια Α’ Λυκείου σχολείου Καλαμάτας.


Ψάχνουμε για γραμματόσημο.