Διακρίσεις του μπλογκ

1.Ποστ-αφιέρωμα από την Theorema.

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Η Άνοιξη

Αυτή η άνοιξη θέλει βοήθεια.Συμπεριφέρεται παράξενα.Πέντε μέρες είναι ήδη εδώ και κανείς δεν τό 'χει αντιληφθεί.Κάθεται σε μια γωνία με άδειο βλέμμα,άσιτη,τυλιγμένη στα μπράτσα της,τουρτουρίζοντας.Περιμένει καρτερικά τη ροζ κάρτα,που κατά βάθος ξέρει ότι δεν θα πάρει ποτέ.Μια άνοιξη λαθρομετανάστης.


Παρόλον τον πλούτο της η γλώσσα μας,μερικές έννοιες δεν μπορεί να τις αποδώσει σαφώς.Για παράδειγμα πώς θα αποδώσεις στα ελληνικά το "an accidental empire" ; Μια κατά λάθος αυτοκρατορία.Μια τυχαία αυτοκρατορία.Ναι αλλά απ' την απόδοση απουσιάζει η έννοια του δυστυχήματος.


Συζητώ με διάφορους την κατάσταση.Πώς φτάσαμε ως εδώ;Πού πάμε; "Ναι αλλά ο Σκουρλέτης είπε..." , "...δε βλέπω τηλεόραση αλλά είχε χθες έναν τύπο ο Τάδε,πολύ σοβαρό κύριο,που είπε..." , "...ο Γιωργάκης σας πείραξε,φάτε τώρα το Σαμαρά..." , "...το περήφανο όχι των Κυπρίων,ε;Χαχαχα.Πάρτα τώρα..."  .
Των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν.


Στο κοινωνικό ιατρείο η εθελόντρια γραμματέας : "Γιατρέ, έχει έρθει ένας πούστης,που όλο με κάτι αστέγους ανακατεύεται,αλλόκοτος.Να τον διώξω;" Γαμώ τον εθελοντισμό μου μέσα.


"Τι θα κάνουμε το Πάσχα;Θα πάμε πουθενά;"
"Κάτσε νά 'ρθει με το καλό και βλέπουμε."


Ναι.Αυτή η άνοιξη χρειάζεται βοήθεια.Και δεν της φτάνει η ροζ κάρτα.Πρέπει να της εξασφαλίσουμε πράσινη.








Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Choice

Δουλειά των μαθητών του 2ου ΕΠΑΛ Καλαμάτας.Κάτι τέτοια δίνουν ελπίδες.

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Αφελείς ερωτήσεις


[Η εικόνα από εδώ]


-Μέχρι το '74 έλεγαν ότι αν κτυπήσει η πόρτα σου στις τέσσερις το πρωί,δεν είναι ο γαλατάς.Κι αυτό μας έμεινε σαν πικρό αστείο.Άραγε πόσοι γελάμε ακόμα μ' αυτό;
Μέχρι πριν λίγα χρόνια γελούσαμε με τον Ξανθόπουλο , που, φτωχό παλληκάρι , κατάφερνε δουλεύοντας και σπούδαζε γιατρός και παντρευόταν την πλούσια νύφη εκπορθώντας την ανώτερη τάξη . Άραγε δικαιούμαστε ακόμα να γελάμε μ' αυτό;
Υπομειδιούσαμε με συγκατάβαση για τα παθήματα του Ρίκου και του Νεκροφόρα στη "Συνοικία το όνειρο" . Τολμάμε να είμαστε ακόμα συγκαταβατικοί; Μήπως αυτοί οι ήρωες άρχισαν πάλι να μας μοιάζουν;
Λέγαμε σκωπτικά "περάστε απ' το τμήμα δι' υπόθεσίν σας" . Ποιος άραγε μπορεί πια να το πει χωρίς ν' ανατριχιάσει;
Χανόταν στη θάλασσα ο Νικηφόρος Μανδηλαράς και το μαθαίναμε μετά από χρόνια . Ως ιστορικό γεγονός . Πόσα τέτοια ιστορικά γεγονότα θα μάθουν τα παιδιά μας;
Άνθρωποι χάνονταν ξαφνικά και τους βρίσκαμε μετά από μέρες σακατεμένους ή πεταμένους σ' ένα κελί . Πόσο παρελθόν μπορούμε να το θεωρήσουμε αυτό; "Τροφική δηλητηρίαση" έλεγαν τα επίσημα χείλη . Πόσο γκροτέσκα και ξεπερασμένη φυσιογνωμία μπορεί να θεωρηθεί ο Καψάσκης; Άλλοι πάλι βρίσκονταν αίφνης στα σίδερα επειδή σε μια στιγμή αγανάκτησης ξέσπασαν μ' ένα "Πού θα πάει αυτή η κατάσταση;" Πόσο γραφική μνήμη μπορούμε να το θεωρήσουμε αυτό;
Βουλευτές και δημοσιογράφοι δολοφονούνταν από ανθρώπους , που τώρα πια έχουμε καταδικάσει στη συνείδησή μας . Τότε όμως ήταν απλώς εθνικώς δρώντα άτομα . Πόσους εθνικώς δρώντες έχουμε σήμερα;
Η πλειοψηφία δεν γνώριζε τι είναι δημοκρατία , ήταν μη συνειδητοποιημένη , σιωπηλή , ενημερωμένη απ' τα κρατικά μέσα ενημέρωσης . Πόσο παλιά είναι αυτή η φράση;
Καταδικάσαμε τον Κοεμτζή σαν ποινικό παραβάτη . Πόσους Κοεμτζήδες φτιάχνουμε σήμερα;
Πόσος καιρός θα χρειαστεί για ν' αποστειρώσουμε το παρόν μας , να το κάνουμε ιστορικό παρελθόν με μια ετικέτα σαν αυτήν την "βία και νοθεία" του '61;
Πόσο παλιά ήταν που όλο διαβάζαμε στις εφημερίδες για γέροντες , που "απεβίωσαν" επειδή ξέχασαν το μαγκάλι αναμμένο και τους πήρε ο ύπνος;

-Άσε μας άνθρωπέ μου! Εδώ υπάρχει πρόβλημα , δε βλέπεις; Μειώνονται τα εισοδήματά μας , αυξάνονται οι φόροι και κοιτάμε πως θα τα κουτσοβολέψουμε . Δεν είναι ώρα για αμπελοφιλοσοφίες!