Αντίο Ελπίδα

Όλοι εκεί

Ντιμπέιτ

"Σηκώνομαι ο καημένος σαν παραπονεμένος και τ΄ άρματά μου βάνω να πάω να κυνηγώ.Κι εκεί που κυνηγούσα μακριά βλέπω έναν πύργο,πού ΄λαμπε σαν τον ήλιο,πουλί κάθετ΄ απάνω και γλυκοκελαηδεί.Και ο κελαηδισμός του μου φαίνεται πως λέει χαρείτε εσείς οι νέοι πού ΄χετε τον καιρό . Χαράν - χαράν χαρείτε,καιρόν μην καρτερείτε,γιατί ο καιρός διαβαίνει και δεν γυρίζει πια."


Το τραγούδαγε ο μακαρίτης ο παππούς μου κι αργότερα οι θειάδες μου-οι κόρες του-και ο πατέρας μου.Θα μου πείτε,τι σχέση έχει;Δεν ξέρω.Έχω μάθει όμως να μην υποτιμώ τους αυθόρμητους συνειρμούς.

Ανάσα

Τι όμορφος αυτός ο Σεπτέμβρης!Νιώθω μια ψυχική ανάταση,μια ανακούφιση,απελευθερωμένος.Εν ολίγοις νιώθω κάπως έτσι:




Διότι τώρα που έχω λύσει τα εσωτερικά,ερωτικά,επαγγελματικά,οικονομικά μου προβλήματα,το μόνο που περιμένω είναι μια κυβέρνηση να με κυβερνήσει.Αλήθεια σας λέω!

Τι να κάνουμε

Τι δηλαδή;Μόνο ο κος Ουλιάνοφ δικαιούται να δίνει τέτοιες οδηγίες;
Λοιπόν,έκατσα και συνέπτυξα τα προγράμματα εκατό ημερών των κομμάτων εξουσίας και,για να είναι κατανοητά,έφτιαξα μ΄αυτά ένα βιντεάκι.
Ιδού:



Το βίντεο του Animal Planet κλεμμένο από εδώ.

Απουσίες;

Είμαστε όλοι εδώ;!