
Διαβάζω από το χρονικό του πρώτου περίπλου της Γης (1519-1522) από τον
Μαγγελάνο,γραμμένο από τον Βενετό Αντόνιο Πιγκαφέτα.
Στο Ρίο ντε Τζανέιρο:
"...Μεγάλοι και μικροί έχουν διαπεράσει το πέος τους εγκάρσια,κοντά στη βάλανο,με μια χρυσή ή κασσιτέρινη λεπτή βεργίτσα,η οποία καταλήγει σε μικρές αιχμές σαν αστεράκια με μυτούλες στο πάνω τμήμα της.Ζήτησα από μερικούς ιθαγενείς να μου το δείξουν,γιατί δεν μπορούσα να το πιστέψω.Με διαβεβαίωσαν ότι το κάνουν γιατί αρέσει στις γυναίκες τους,οι οποίες,σε αντίθετη περίπτωση,δεν τους αφήνουν να τις πλησιάσουν..."
"...με πληροφόρησαν ακόμα πως τα παλληκάρια τους,όταν ερωτευτούν μια ωραία κοπέλα,κρεμούν με νήματα κουδουνάκια στο γεννητικό τους όργανο.Μαζεύονται,δε, στο μέρος που όρισαν για να ζευγαρώσουν και ουρούν και κουνάνε πέρα δώθε,πάνω κάτω το μόριό τους.Ακούν οι μέλλουσες ερωμένες τα κουδουνίσματα και τρέχουν κοντά τους.Πραγματοποιούν τη σεξουαλική πράξη με τα κουδουνάκια να ηχούν συνεχώς,γιατί οι συντρόφισσές τους ηδονίζονται υπέρμετρα από το κουδούνισμά τους,ιδιαίτερα όταν βρίσκονται κοντά στο αιδοίο τους..."
Και στις Φιλιππίνες:
"...Οι άντρες,μικροί και μεγάλοι,διαπερνούν το πέος τους,κοντά στη βάλανο,από τη μια άκρη στην άλλη,με μια χρυσή ή χάλκινη βέργα,σαν ξυλόκαρφο,παχιά όσο κι ένα φτερό χήνας.
Για να μπορέσουν να εισχωρήσουν το πέος μέσα στο αιδοίο,είναι αναγκασμένοι αυτοί οι ίδιοι,πριν έρθουν σε στύση,να το συστρέψουν,ώστε με μεγάλη προσοχή να μπορέσουν νατο βάλουν μέσα στον κόλπο,πρώτα από τη μια πλευρά και μετά από την άλλη.Στη συνέχεια προκαλούν τη στύση τους...
Όταν κατορθώσουν και το βάλουν μέσα και προκαλέσουν τη στύση,αυτό παίρνει την κανονική του θέση.Αλλά δεν μπορούν να το βγάλουν έξω αν δεν ολοκληρώσουν,ώστε να μαλακώσει.
...Να σημειώσω ότι η ερωτική συνεύρεση ενός ζευγαριού μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη μέρα ή και περισσότερες,αφού οι δύο εραστές παραμένουν "κλειδωμένοι" στο πάθος τους,με διαδοχικούς οργασμούς,γιατί είναι δύσκολο κάθε φορά που ολοκληρώνουν να βγει το πέος έξω από τον κόλπο και μετά να ξαναμπεί για δεύτερη φορά,λίγο αργότερα..."
(Από το "Μαγγελάνος-Τρεις Έλληνες στο τέλος του κόσμου" του Γ.Λεονάρδου,εκδ.Λιβάνη)
Τς τς τς!Αυτοί οι άγριοι δεν ήξεραν τίποτε από τεχνολογία,ούτε από Φρόυντ,ούτε καν από άμωμο σύλληψη!Δυστυχισμένοι!