Το σάββατο,για επαγγελματικούς λόγους,βρέθηκα στην Αθήνα.Μετά από δέκα ώρες συζητήσεων και πρακτικών επί -για πολλούς- ανατριχιαστικών πραγμάτων,όπως ήταν φυσικό,δεν άντεξα στον πειρασμό να κάνω μια βόλτα απ' την "πλατεία".Ήξερα ήδη ότι εκείνη την ημέρα θα πραγματοποιούνταν η "συνέλευση των συνελεύσεων"-πώς λέμε "η μητέρα των μαχών";- με συμμετοχή απ' όλες τις πλατείες της χώρας.Πήρα,λοιπόν,το μετρό διότι,ως γνήσιος επαρχιώτης,είχα και μιαν ανησυχία μην δεν βρω να παρκάρω.
Ανεβαίνοντας τα σκαλιά του σταθμού η απογοήτευση διαδέχθηκε την προσδοκία.Θυμήθηκα τα νιάτα μου.
Κλειστές,αυτοαναφερόμενες συνελεύσεις,ευαρίθμων,χειροκροτούντων,συμμετεχόντων.Επαναστατικές κορώνες για άρνηση πληρωμών των καθημερινών λογαριασμών,καταλήψεις δημοσίων χώρων,θεσμοθέτηση εναλλακτικού νομίσματος,ανταλλακτική οικονομία,αποανάπτυξη,παρεμπόδιση εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου στην πράξη,τράπεζα χρόνου,λαχανόκηπους στις πλατείες και βέβαια όλ' αυτά με την επωδό της άμεσης δημοκρατίας.Πράγματα για τα οποία κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα είχε αντίρρηση αλλά...Αλλά σε ποιον απευθύνονται αυτές οι λαμπρές ιδέες;Πάντως όχι στα πλήθη που,ντυμένοι με τα καλά τους,γέμιζαν την άλλη πλατεία,στο Γκάζι,όπου κατέληξα δια τα περαιτέρω τσίπουρα.
Οφείλω να ομολογήσω,κυνηγημένος από τις Ερινύες,ότι όλ' αυτά που γράφω δεν είναι παρά η δίωρη εντύπωση που αποκόμισα.Αλλ' αυτές οι πρώτες εντυπώσεις έχουν το ελάττωμα να αυτονομούνται και να αγνοούν οποιαδήποτε απειλή για συμμόρφωση.
Δεν θα αποπειραθώ κανενός είδους απολογισμό.Εξάλλου αυτός θά 'ρθει στην ώρα του και από εμπειρότερους μάλλον.Θεωρώ όμως ότι πρέπει να ξαναξυπνήσουμε και να κοιτάξουμε την πραγματικότητα στα μάτια.Πριν αναγκαστούμε,ως άλλοι ανυπότακτοι Γαλάτες,να κάνουμε τις δάφνες μας-τις δικές μας,όχι της εξουσίας- στιφάδο.
εύγε. μόνον κάποιος που έβρασε και στο ζουμί του θα μπορούσε να γράψει κάτι τέτοιο. να χαιδεύουμε αυτιά αλλά να ρίχνουμε και κανένα σκαμπίλι να ξυπνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαινεται οτι τα ...τσιπουρα, εν Αθηναις, συνεβαλλαν στο να..ξεκαθαρισουμε λιγο τη θολουρα του πολιτικου μας τοπιου! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό είναι ότι αυτά τα απανωτά ξυπνήματα έχουν αρχίσει να με κουράζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τσίπουρα,φίλη μου, είναι στα καθ' ημάς ό,τι το μαγικό πιοτό για τους ενλόγω Γαλάτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά μεγάλη η απόσταση, από το Σύνταγμα ως το Γκάζι...ένα ξύπνημα δρόμος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉ απλώς δυο στάσεις του μετρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθώς εσείς ερχόσασταν εγώ έφευγα από την πλατεία. Αυτό θα πει συγχρονισμός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα ανωτέρω αδιέξοδα, τι να σας πω... Το κάθε κατσικάκι από το ποδάρι του κρέμεται. Κάποιες πλατείες το ίδιο...
Τα σέβη μου, monsieur.
Αυτό με τα κατσικάκια ανατριχιαστικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμαθητά καλημέρα και καλώς σας βρήκα. Ακριβώς την ίδια απορία έχω κι εγώ από την αρχή όλης αυτής της υπόθεσης. Δεν θέλω ακόμα να πω too much fuss about nothing αλλά νομίζω ότι είμαι κοντά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ ναι.Είμαστε υπερήφανοι για τα εθνικά μας χαρακτηριστικά.Η πλατεία πάει παραλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα αγαπητέ. Πήρα την γυναίκα και πήγα την πρώτη μέρα. Στην τελευταία σίγουρα δεν θα πάω. Δεν μου αρέσουν οι αποχαιρετισμοί. Αλλά μόλις ξεκίνησαν να γίνονται συνελεύσεις κάτι μέσα μου ίσως να έσπασε. Δεν το έχω προσδιορίσει ακόμα. Με την λέξη σίγουρα δεν τα πάω καλά και μάλλον άδικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα ο καιρός είναι κοντά και ο χρόνος μακρύς για να βράσω και εγώ στο ζουμί μου που λέει και ο φίλτατος ΚΚ. Αλλά δεν θεωρώ ότι ξανακοιμήθηκαν όσοι κατέβηκαν. Απλά περιμένουν καρτερικά ίσως να αδειάσουν τα άτομα από τις συνελεύσεις. Ίσως και όχι βέβαια.
Βράζουμε στο ζουμί μας και το δυστυχές είναι ότι στην εποχή δενταιριάζουν οι σούπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιος τεμπελιάζει στην παρέα, τόσες μέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφή