Διακρίσεις του μπλογκ

1.Ποστ-αφιέρωμα από την Theorema.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

Το μάτι



Μασούλησε αφηρημένα το αφράτο,φρεσκοψημένο,ελάχιστα αλατισμένο,αράπικο φυστίκι.Η γεύση πλημμύρισε το στόμα του.Ούτε που το ένιωσε έχοντας καρφωμένα τα μάτια του στο κενό.
-Τι σκέφτεσαι;
-Μμμ; ...Να,περνούν απ' τα μάτια μου στιγμιότυπα νεανικής αλκής.
-Νεανικής τί;!
-Στιβαροί εφηβικοί βραχίονες,κοσμημένοι με σφύζοντες μυς,που συσπώνται αργά σχηματίζοντας όρη και κοιλάδες,καλυμμένοι με απαλό δέρμα που γυαλίζει απ΄τον ιδρώτα,λεπτοκαμωμένοι αλλά γεροφτιαγμένοι καρποί,που κινούνται με χάρη,ακολουθούμενοι από μακριά λεπτά δάκτυλα σε χορευτικές κινήσεις,μηροί σμιλευτοί,σφριγιλοί,παλλόμενοι όλο ενέργεια,που καταλήγουν σε όμορφα γόνατα και ακολουθούνται από ίσιες,καλαίσθητες γάμπες και γερά αλλά λεπτοδουλεμένα πόδια.Κοιλιές απέριττες,με τον αφαλό σκάνδαλο της επιπεδότητάς τους,στήθη γυναικεία που υπόσχονται ζωή και αντρικά που μαρτυρούν δύναμη,λαιμοί λυγεροί,μάτια υγρά,ελαφίσια-κι εκείνες οι μικρές σταγονίτσες στο πάνω χείλος...
-Σ' έπιασε πάλι το ποιητικό σου...
-Μμμ;...Κι αρχίζουν όλα να μπαίνουν στη θέση τους,να συναρμολογούνται,νάτοι τώρα μπροστά μου,όμοιοι θεοί και κοιτάζονται στα μάτια και αγγίζονται και ω τι φρίκη! κάθε άγγιγμα χειρουργική τομή,επίμονη και ακριβής,το δέρμα ανοίγει,το αίμα,διστακτικό στην αρχή,βρίσκει τον δρόμο του,σχηματίζει μικρά ρυάκια χρωματίζοντας τους παλλόμενους μυς,τα αγγίγματα συνεχίζονται,τα βλέμματα σταθερά,επίμονα,το ένα μέσα στο άλλο και...ω!...όλα χάνονται μέσα σε μια έκρηξη κόκκινου.Ω θεέ μου!
-Μπούμπλε μπούμπλε...
-Ζωή,τι έχεις;!Κλαις;!
-Σε ξεματιάζω.Παλιό μάτι έχεις,φίλε μου.Κι από άντρα κι από γυναίκα.Παλιό και βαρύ.

7 σχόλια:

  1. Πω... Με αποσυναρμολογήσατε νυχτιάτικα... Και με αποσυντονίσατε... Και με αποσταθεροποιήσατε... Δεν ξέρω τι άλλη δύσκολη λέξη να βρω για να σας εκφράσω το θαυμασμό μου.
    Περιγράψατε το τέλειο σμίξιμο δύο τέλειων οντοτήτων.
    Κι επίσης, καμία φρίκη: θα έλεγα απλώς η τέλεια ένωση.

    Μήπως μπορώ να έχω κι εγώ ένα από κείνα τα μαγικά φυστίκια, παρακαλώ;...

    (και τι φωτογραφία!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "μακριά λεπτά δάκτυλα σε χορευτικές κινήσεις"

    Mε ξεκάνατε!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μην κάνετε έτσι.Από ματιασμένο άνθρωπο τί περιμένεις;
    (Τα φυστίκια είναι ίδια με του σούπερ-Γκούφυ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου αρέσει τρελά όταν η ποίηση και η Ζωή έρχονται έτσι αντιμέτωπες και "κρεμάνε" η μια την άλλη, αλλά και συμφιλιώνονται τόσο εύλογα κάτω από διαφορετικές ίσως και παράλογες συγκλίσεις. Εξαιρετικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θυμήστε να σας στείλω το ξόρκι του ξεματιάσματος.
    (Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή