Διακρίσεις του μπλογκ

1.Ποστ-αφιέρωμα από την Theorema.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Death by chocolate-recipe



Άναψε τον φούρνο στους 180.Πήρε την στρογγυλή φόρμα,την λάδωσε προσεκτικά με το πινέλο.Έκοψε με το μάτι ένα κομμάτι λαδόκολλα.Άρχισε να το στρώνει στο εσωτερικό της φόρμας.Πήρε το μαγειρικό ψαλίδι να κόψει τις μύτες που περίσσευαν.Το ψαλίδι...Ένα πικρο χαμόγελο τρεμόπαιξε στα χείλη του."Αυτό τό ΄χω για να κόβω τα σηκώτια για τη μαγειρίτσα!Δεν θα μου το χαλάσεις εσύ κόβοντας ό,τι βρεις μπροστά σου!"Αλλά τώρα δεν ήταν εδώ για να τον βλέπει.Θαύμασε το έργο του:μια,καλοντυμένη με λαδόκολλα,στρογγυλή φόρμα.

Πϊσω στο χρόνο τώρα.Στα καλά χρόνια της Αλεξάνδρειας,στη δαιμόνια Μαρία την Εβραία και στη διάσημη εφεύρεσή της,το μπάνιο της.Πήρε δυο κατσαρολάκια,το ένα μικρότερο απ' το άλλο,έβαλε στο μεγάλο λίγο νερό και το έβαλε στο μάτι,σε χαμηλή φωτιά.Πήρε τον τρίφτη κι άρχισε να τρίβει την κουβερτούρα μέσα στο μικρό.Δώδεκα νταμάκια,300 γραμμάρια.Κοίταξε μερικά ξέσματα που πετάχτηκαν έξω από το κατσαρολάκι. "Δεν είσ' άξιος να κάνεις μια δουλειά σωστά!Τσαπατσούλης μια ζωή!"Συνέχισε ανέκφραστος το τρίψιμο.Μάζεψε προσεκτικά όλα τα κομματάκια και τα έριξε στο κατσαρολάκι.Άνοιξε ένα βιτάμ.Προς στιγμήν σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει πάλι το ψαλίδι αλλά τελικά σκέφτηκε ότι θα ήταν πιο δύσκολο.Πήρε ένα μεγάλο μαχαίρι,τεμάχισε το βούτυρο και το έριξε πάνω απ' την τριμμένη κουβερτούρα,τα ανακάτεψε λίγο και τοποθέτησε το σκεύος μέσα στο νερό της μεγάλης κατσαρόλας,που ήδη είχε αρχίσει να ζεστάινεται.
Στη ζύμη τώρα.Έβγαλε μια μεταλλική ημισφαιρική λεκάνη απ' το ντουλάπι,έσπασε μέσα της τέσσερα αυγά κι άρχισε να τα χτυπάει με το μίξερ.Μια κούπα ζάχαρη,δυο κούπες αλέυρι που φουσκώνει μόνο του,μια κούπα κρέμα γάλακτος."Οι αλχημιστές του μεσαίωνα είναι τιποτένιοι ερασιτέχνες" σκέφτηκε κεφάτος καθώς μετρούσε με ακρίβεια τα υλικά.Μισή κούπα κακάο.Κάτσε,μισή ή ολόκληρη;Πρόστρεξε στο τεφτέρι με τις συνταγές."Αχ κακομοίρη μου!Τι ανακατεύεσαι με δουλειές που δεν ξέρεις;Σκατά θα τα κάνεις,όπως πάντα!".Ορίστε,μισή.Με τελετουργικές κινήσεις σκόρπισε μια πρέζα βανίλια στο μίγμα.Και η δική του πινελιά:τρεις κουταλιές της σούπας κόκκινο ρούμι.
Συνέχισε για λίγο να χτυπά το μίγμα με το μίξερ κι ύστερα γύρισε στην κουβερτούρα.Είχε κιόλας λιώσει.Την ανακάτεψε να γίνει ένα με το βούτυρο.Άρχισε ν' αδειάζει πολύ αργά το περιεχόμενο της μικρής κατσαρόλας μέσα στο μίγμα χτυπώντας το συγχρόνως με το μίξερ.Μέχρι να ομογενοποιηθεί.Να γίνει λείο.Όπως τις γωνίες της ζωής του.
Γέμισε τη φόρμα με το μίγμα και την έβαλε στον φούρνο.Τρία τέταρτα.
Την κρέμα τώρα.2/3 της κούπας κρέμα γάλακτος και δέκα νταμάκια τριμμένης κουβερτούρας.Στη φωτιά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα.Ανακάτεμα μέχρι να γίνει το μίγμα λείο.Νάτο πάλι το λείο.Πάντα στη ζωή του ό,τι αγκάθια και γωνίες έβγαιναν μπροστά του,τα λείαινε με σπουδή.Όχι χωρίς κόστος.Σαν τη γάτα που γλείφει τη λίμα.Έσβησε το μάτι και άνοιξε το αποθηκάκι δίπλα στην κουζίνα.Εδώ κάπου ήτανε.Νάτο.Lannate για τις πορτοκαλιές.Η δική του πινελιά.
Έριξε τρεις κουταλιές της σούπας στην κρέμα.Μήπως δεν φτάνει;Έριξε λίγο ακόμα με το μπουκάλι.
Έβγαλε τη κατσαρόλα απ' τη φωτιά και την άφησε να κρυώσει.Κοίταξε τον πάγκο σπαρμένο με αλεύρια,ζάχαρη,σοκολάτα,πασαλειμμένο με σταγόνες απ'τη ζύμη."Κορίτο τά 'κανες πάλι!Αν νομίζεις ότι θα φάω τη ζωή μου για να μαζεύω τις βρομιές σου,είσαι πολύ γελασμένος!".Με αργές,προσεκτικές κινήσεις άρχισε να καθαρίζει.Κοίταξε με προσοχή τα πλακάκια του τοίχου να βεβαιωθεί ότι είναι πεντακάθαρα.Αναμονή τώρα.
Πήγε στην κρεβατοκάμαρα.Σε μια γωνιά ο μόνος πραγματικά δικός του χώρος. Δικός του;Το γνωστό πικρό χαμόγελο ξαναφάνηκε στα χείλη του. Ένα μικρό γραφειάκι με τρία συρτάρια σε κάθετη διάταξη.Άνοιξε το πρώτο συρτάρι κι άδειασε το περιεχόμενό του στο γραφείο.Χαρτιά,σημειώσεις,τετράδια,cd,φλασάκια,χύθηκαν στην επιφάνειά του.Άρχισε να τα ξεχωρίζει.Μνήμες;Ναι.Αλλά τώρα θα τις έβαζε στο καθαρτήριο,θα τις έκανε να θυμίζουν την ζωή ενός άλλου.Αυτού που όλοι τον ήθελαν να είναι.Εκτός ίσως από τον ίδιο.Πικρό χαμόγελο.
Σύντομα δίπλα του φτιάχτηκε ένας σωρός από τσαλακωμένα χαρτιά,σπασμένα cd,πεταμένα φλασάκια.Ουπς!πέρασε η ώρα.
Πήγε βιαστικά στην κουζίνα,άνοιξε τον φούρνο κι έχωσε ένα μαχαίρι στην καρδιά του γλυκού.Καθαρό.Έσβησε τον φούρνο,έβγαλε την φόρμα και την άφησε να κρυώσει.Πίσω στην κρεβατοκάμαρα.
"Δυο μέρες έχω να σε δω.Μου λείπεις." Τσαλάκωμα. Στο καθαρτήριο.
"Θέλω να γαμηθούμε λυσσασμένα,να ξεσκιστούμε."Σε πακέτο άσσος σκέτο.Σκίσιμο.Στο καθαρτήριο.
Cd με φωτογραφίες της ζουμερής συναδέλφου.Με αδαμιαία περιοβολή.Αν εξαιρέσεις το δαντελωτό σλιπάκι.Στο κρεβάτι του ξενοδοχείου.Σπάσιμο.Στο καθαρτήριο.
"Ρε φίλε γιατί μας κάνεις το βαρύ πεπόνι;Για μια γκόμενα δεν αξίζει.Πάρε με,θέλω να βρεθούμε να τα πούμε".Σκίσιμο.Στο καθαρτήριο.
Ο σωρός δίπλα του μεγάλωσε.Έλεγξε άλλη μια φορά το αποστειρωμένο περιεχόμενο των συρταριών και ικανοποιημένος τα έκλεισε.Μάζεψε από κάτω τον σωρό,πήγε στην κουζίνα,άνοιξε το πορτάκι της ξυλόσομπας κι άρχισε να τα ρίχνει λίγα λίγα.Να βεβαιωθεί ότι κάηκαν καλά.Ότι έμειναν μόνο στάχτες. Οι στάχτες του.
Επί το έργον τώρα.Άδειασε την φόρμα σε μια πιατέλα,στρωμένη με απορροφητικό χαρτί,την ξαναγύρισε ανάποδα κι έξυσε με προσοχή την ξεραμένη από το ψήσιμο επιφάνεια του γλυκού.Με το μεγάλο μαχαίρι του ψωμιού έκοψε,με γεωμετρική ακρίβεια,το γλυκό στη μέση οριζόντια.Γέμισε με κρέμα την πάνω επιφάνεια του μισού γλυκού κι εφάρμοσε το άλλο μισό από πάνω του.Με σταθερές κινήσεις γλύπτη άρχισε να το γλασάρει.Ορίστε.Έτοιμο.Θά 'πρεπε να το βάλει στο ψυγείο για μισή ώρα αλλά δεν βαριέσαι,είναι κρύος ο καιρός.
Έκατσε στο τραπέζι,πήρε το σημειωματάριο,κι άρχισε να γράφει:
"Αγάπη μου σού 'φτιαξα το γλυκό που σ' αρέσει.Έβαλα όμως βιολογική σοκολάτα και ίσως έχει λίγο παράξενη γεύση.Φιλιά.Κ."
Τελευταία πράξη τώρα.Ξαναπήγε με αποφασιστικά βήματα στην κρεβατοκάμαρα κι άνοιξε το πάνω μέρος της ντουλάπας.Εκεί,χωμένο δίπλα στα παπλώματα,το δίκαννο του πατέρα του.Skoda,ένα έργο τέχνης.Όχι σουπερποζέ κι άλλες μοντέρνες ανοησίες.Κάθησε στο κρεβάτι,το έβγαλε από τη θηκή και άρχισε να το μοντάρει όπως τον είχε μάθει.Πρώτα την πάπια,μετά την κάννη.Έβγαλε τα δυο φυσίγγια από την εξωτερική τσέπη της θήκης και τα τοποθέτησε στις θαλάμες.Προς στιγμήν το βλέμμα του χάθηκε στο πουθενά,χαϊδεύοντας το όπλο αφηρημένα.Μετά,σαν να ξύπνησε,πήρε μια βαθειά ανάσα,σαν αυτή που μας γεμίζει κουράγιο για να σπάσουμε ένα απόστημα κι έχωσε τις κάννες στο στόμα του.

23 σχόλια:

  1. Α.... άναυδη! Φανταστική συνταγή:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόνο έχετε τονου σας σε κάποιες λεπτομέρειες στο γλάσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας διαβεβαιώ ότι το αρχείο μου χαίρει άκρας υγείας-και αμαρτίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ως συνήθως, το freak της παρέας θα σταθεί σε μία και μοναδική φράση και θα αυτοσχεδιάσει κατά το δοκούν:

    "έχωσε ένα μαχαίρι στην καρδιά του γλυκού"

    Όλα (όλα) είναι μέσα σε αυτή τη φράση.
    Επειδή αυτή μας πέθανε.
    Μερικούς μερικούς, τουλάχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. (και ποιος θα μαζέψει τις στάχτες μας τώρα, μέσα στα χιόνια, κάπου ξεχασμένα στον αλλότριο βορρά;... καθαρτήριο rules, η μόνη λύση)

    Εντάξει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι η μικρή μυστική βιδούλα,που συγκρατεί όλες τις σκαλωσιές.Μην την πειράζετε.θα καταρρεύσουν τα πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ξέρω, ναι. Εχω μία τέτοια κάτω αριστερά. Το όνομα του δοντιού δεν το γνωρίζω, αυτά είναι δικά σας χωράφια.
    Στέκει αγέρωχη.

    Εκείνη την άλλη βίδα φοβάμαι περισσότερο.
    Ξέρετε, εκείνη για την οποία μιλάει και ένας φίλος μας, ο Χένρυ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Του οποίου το σχετικό βιβλίο-αν και θεωρείται αριστούργημα-ποτέ δεν με σαγήνεψε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σπλάτερ Τσελεμεντές. Μάλιστα. Σαν πολύ ν'απουσίασα από τον βλογοσχολιασμό. Το δεύτερο ήμισυ αυτού που έχω να σχολιάσω θα το διαβάσετε στο βλογ του κοριτσιού από τα βόρεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ντάκτερ junior, αναμένουμε την contribution σας... Αυτοσχεδιάστε please και πνίχτε μας σε ένα πηχτό σιρόπι σοκολάτας...

    Ο βορράς αναμένει... ;)
    Το κορίτσι επίσης.
    Ο συνάδελφός σας, εικάζω, ακόμα περισσότερο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Επικίνδυνα συναρπαστικό ποστ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σπλάτερ χωρίς αίματα;(Τα σκουπίσαμε για να μην χαλάσει η decoration του πιάτου και να μην γκρινιάζει η "αγάπη" του.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλά,εσείς λογικό να είστε ψύχραιμος με τόσα χιόνια τριγύρω σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γλυκός θάνατος?
    Είχα την εντύπωση πως κάπως αλλιώς τον εννοούσαν ...
    Ωστόσο, εξαιρετικό μαίτρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Θάνατος;Ποιος θάνατος;Η μόνη αναφορά βρίσκεται στο όνομα του γλυκού.Θα μπορούσε η συνέχεια να είναι αυτός να παίζει αυλό του Πάνα με τις κάννες κι η γυναίκα του να πετάει αηδιασμένη το κατασκεύασμα στα σκουπίδια,χωρίς καν να το δοκιμάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εμένα ο οδοντίατρός μου μού έχει πει να κόψω τα γλυκά, κάνουν λέει κακό στα δόντια. Εδώ ανακαλύπτω πως κάνουν κακό γενικώς. Κρίμα, και μου αρέσουν οι σοκολάτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η σοκολάτα είναι πάντα θάνατος για κάποιους ;-) Μήπως να έτρωγε αυτός το γλυκό και να έστρεφε την κάννη σε αυτήν? Διπλός γλυκός θάνατος...(κακιά γίνομαι μερικές φορές, ε?) Είναι που κάνω δίαιτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δενκακό σαν ιδέα.Θα υπάρξει βέβαια ένα πρόβλημ,α συντονισμού.Αφήστε με να το σκεφτώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μην ακούτε τους οδοντίατρους.Δεν είναι καλοί άνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ω, μα με την ησυχία σας. Μόνο αν το αποφασίσετε, μια χάρη θα ήθελα, σαςπαρακαλώ. Ένα κομματάκι και μια σφαίρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή