Ξαφνικά,μες στον ύπνο μου,νιώθω κάποιον να μου ρίχνει δυνατό φως στα μάτια.Ξυπνάω αλαφιασμένος και βλέπω αυτό:
Τρομαγμένος,μισοκοιμισμένος ακόμα πλησιάζω,στα νύχια των ποδιών,το παράθυρο και κοιτάζω κλεφτά να καταλάβω τι γίνεται:
Ξύπνιος πια για τα καλά κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν παίζεται.Συγκέντρωσα όλο το θάρρος μου και βγήκα στο μπαλκόνι:
Κατάλαβα ότι αυτή η ιστορία θα τράβαγε μακριά.Άρχισα να καταλαβαίνω τους αθεράπευτα άυπνους.
Έψαξα για τίποτε μπύρες ή έστω γκουακαμόλε αλλά στα αξιοπρεπή σπίτια δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα.Έτσι,ως γνήσιος νερόβραστος,κατέληξα στις κλασικούρες.
Άφεριμ!
