Διακρίσεις του μπλογκ

1.Ποστ-αφιέρωμα από την Theorema.

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Έμφοβο παραλήρημα

Ακολουθεί σεντόνι.Όποιος αποφασίσει να το διαβάσει είναι πραγματικά άφοβος.
Σερβίρεται με τσίπουρο και ρέγγα καπνιστή.





ΚΛΙΚ στη φωτο.


Ανήκω σε μια γενιά που γεννήθηκε και ανδρώθηκε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται «χρυσή εποχή» της καπιταλιστικής ανάπτυξης . Μεσούντος του ψυχρού πολέμου – ο οποίος όμως είχε ήδη εφεύρει τον όρο «ύφεση» - η ανεργία σε παγκόσμια κλίμακα έτεινε να μηδενιστεί και το βιοτικό επίπεδο των – δυτικών τουλάχιστον – κοινωνιών βελτιωνόταν διαρκώς .

Μπορεί να ζήσαμε στην αταξία της δεκαετίας του ’60 , μπορεί να ανδρωθήκαμε μες στη χούντα και στην πολιτική αμφισβήτηση της μεταπολίτευσης , όμως τον απόλυτο φόβο δεν τον νιώσαμε ποτέ στο πετσί μας. Ακόμα και μέσα στη μαυρίλα της στρατιωτικής δικτατορίας ό,τι φοβόμασταν φωτιζόταν από την ελπίδα της αλλαγής.
Ο όρος «απόλυτος και αδιέξοδος φόβος» απουσίαζε από το λεξιλόγιό μας .

Τα παιδιά από τις αγροτικές περιοχές – όπου ο όρος «σπίτι» ήταν συνήθως ευφημισμός – ακολουθώντας , ή και δημιουργώντας , το κύμα αστυφιλίας , βρέθηκαν στις πόλεις είτε ως υπάλληλοι και έμποροι , βελτιώνοντας το κοινωνικό τους προφίλ είτε ως επιστήμονες , ανεβαίνοντας , πολλές φορές , αρκετά κοινωνικά σκαλοπάτια . Αν έκανες μια δουλειά που δεν σου άρεσε και εξακολουθούσες να την κάνεις , τότε ήσουν άξιος της τύχης σου . Οι ευκαιρίες ήταν τριγύρω σου και αρκούσε να είχες τα κότσια να ρισκάρεις να τις αδράξεις .

Στον πόλεμο , στις εξορίες , στον διχασμό , στην ξενιτιά μετείχαν οι πατεράδες μας . Εμείς ήμασταν συμμέτοχοι μόνον εξ ακοής . Κατορθώσαμε , μες στον ευτυχή βίο μας , να στρογγυλέψουμε αυτά τα αγκάθια . Πολλοί το είπαν απώλεια ιστορικής μνήμης , άλλοι εκπολιτισμό . Το σίγουρο είναι ότι τώρα τα χρησιμοποιούμε μόνον ως προσχήματα για να υποστηρίξουμε πολιτικές και πρακτικές εφήμερες.

Και αισίως εισήλθαμε πλησίστιοι στην τρίτη χιλιετηρίδα και στον εικοστό πρώτο αιώνα . Και ανακαλύψαμε πως δεν μετρήσαμε το κύμα και τον άνεμο σωστά . Οι περιιπτάμενες ευκαιρίες έσκασαν στον αέρα ωσεί πομφόλυγες . Τα πάγια εργασιακά και πολιτικά κεκτημένα έπαψαν ξαφνικά να είναι δεδομένα . Με πρόσχημα δε την υπεράσπισή τους άρχισε , παραδόξως , η αναίρεσή τους . Η τάξη των πλουσίων – γιατί ο όρος «αστική» μου φαντάζει απολίθωμα – συρρικνώνεται και περιχαρακώνεται . Ντύνεται την πανοπλία , που της προσφέρει η εξουσία και παίρνει θέσεις μάχης . Κι εμείς οι υπόλοιποι , ξεβράκωτοι, έμπλεοι αμηχανίας και τρόμου καθόμαστε και τους κοιτάμε άπρακτοι .

Ξαφνικά χάσαμε το παρόν μας κι αρχίσαμε να συζητάμε για το πώς θα είμαστε στο μέλλον . Το πρότυπο άλλωστε είναι γνωστό . Ας θυσιαστούμε τώρα , για ν’ αναστηθούμε αργότερα . Όμως ο δεύτερος νόμος της Θερμοδυναμικής ορίζει ότι «ένα ανεξάρτητο φυσικό σύστημα κινείται στον χρόνο πάντα προς την κατεύθυνση της μέγιστης εντροπίας (δηλαδή της μέγιστης αταξίας)» . Αλλά εμείς τά ‘χουμε ξεχάσει αυτά τα «φυσικά» . Είμαστε σίγουροι ότι ένα ανεξάρτητο φυσικό σύστημα –τυχαίο παράδειγμα : η ελεύθερη οικονομία – θα ισορροπήσει σύντομα και μάλιστα προς το συμφέρον μας . Γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι αυτή η αταξία είναι άγνωστο πού θα καταλήξει .

Ο φόβος του άγνωστου που έχουμε βιώσει ήταν ερζάτς . Είτε ήταν μεταφυσικός (φόβος του θεού , της κόλασης) είτε κοινωνικός και εντέλει μεταφυσικός (όπως ο φόβος του κομμουνισμού , του ολοκληρωτισμού) αυτοακυρώνονταν , δεδομένου ότι οι ολέθριες υποσχέσεις τους αναβάλλονταν εις το διηνεκές . Ακόμη και αυτοί που τους επικαλούνταν με φανατισμό , δεν φαίνονταν να τους πολυπιστεύουν . Ήταν όμως ένα χρήσιμο εργαλείο νομής της εξουσίας. Το γνωρίζαμε και το μετασημειολογούσαμε , όπως ακριβώς κάνει το παιδί , που βλέπει τον γονιό του διαρκώς αγριεμένο , ενώ γνωρίζει ότι κατά βάθος το αγαπά πολύ .
Ο χωρίς κανόνες , ο ανεξέλεγκτος κίνδυνος μας είναι ακατανόητος .

Προσπαθώντας να τον κατανοήσουμε και να τον εκλογικεύσουμε ανατρέχουμε σε παλιότερες ανθρώπινες εμπειρίες . Και διαβάζουμε . Και νιώθουμε τα μάτια να διευρύνονται , τα φρύδια να συγκεντρώνονται, και τα χείλη να τεντώνονται οριζόντια. Και ξαναδιαβάζουμε . Και νιώθουμε εφίδρωση , στεκόμαστε σαν αγάλματα ακίνητοι και έχουμε δύσπνοια, οι τρίχες στο δέρμα μας σηκώνονται και εμφανίζεται τρέμουλο στους μύες . Φοβόμαστε . Όχι γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά γιατί , βάσει του νόμου των αναλογιών , τα αποτελέσματα θα είναι όμοια . Όχι ίδια αλλά όμοια , όσον αφορά τη σοβαρότητα των συνεπειών τους.


Αρχετυπικά ο άνθρωπος μπροστά στον σοβαρό κίνδυνο , δεν αντιδρά με αλληλοσπαραγμό – όπως , με περισσή αυστηρότητα , μας προειδοποιούν οι σύγχρονοι ταγοί - αλλά με συσπείρωση σε ομάδες . Το θηρίο προσπαθεί να απομονώσει ένα ένα τα μέλη της ομάδας , για να τα εξολοθρεύσει . Όσο διατηρείται η ενότητα δυναμώνει , ο κίνδυνος απομακρύνεται , ο φόβος ελαχιστοποιείται (το είπε και ο θείος Αίσωπος) .

Γιατί , λοιπόν , δεν αντιδρούμε όπως ορίζει το DNA μας ; Κατά την γνώμη μου , γιατί εκλογικεύουμε τον φόβο κατά μόνας . «Αυτό δεν είναι κάτι που με αφορά άμεσα . Μπορεί να επηρεάζει τη ζωή μου αλλά όχι σε βαθμό που να την καταστρέψει.» Μέχρι που έρχεται η στιγμή της απόλυτης απόγνωσης . Το θηρίο νικάει . Έτσι μάθαμε να αντιδρούμε , έτσι αντιδρούμε .

Θα μου πείτε απλοϊκές σκέψεις . Ναι . Γιατί όταν απειλούνται απλές και αδιαίρετες αξίες οι πολύπλοκοι συνειρμοί και αναλύσεις περιττεύουν . Όσο αντιαισθητικό και ενοχλητικό κι αν ακούγεται εισερχόμαστε στην εποχή της απλοϊκότητας . Και το πρόσημο της απλοϊκής σκέψης κινείται συμμετρικά στον άξονα των αριθμών . Όπως εμένα με οδηγεί να βαυκαλίζομαι με όνειρα για συλλογικότητες και κοινωνική αλληλεγγύη , έτσι κάποιον άλλον , ίδιον με μένα και χωρίς να μειώνεται το ηθικό του ποιον , μπορεί να τον οδηγήσει σε αναζήτηση κοινωνικού ξεκαθαρίσματος και αποκλεισμού , βίας και αυταρχισμού . Γιατί μπορεί εγώ να φοβάμαι μην χάσουμε τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά μας , ο άλλος όμως δικαιούται να φοβάται μην χάσει το λιγοστό του έχει .

Γιατί η δική μου η γενιά είναι ανοχύρωτη απέναντι στον φόβο . Εύκολο θύμα κάθε εξουσίας . Σιωπηλή και αναμένουσα . Ως πότε όμως ;



Το ποστ αυτό έχει γραφτεί στο πλαίσιο της "Ημέρας ενάντια στο φόβο". Κλικ εδώ .



49 σχόλια:

  1. Τα σέβη μου αγαπητέ. Ψάχνω λέξεις για να σχολιάσω αλλά αυτές φοβήθηκαν στην θέα του κειμένου σας. Εξαιρετικό απλώς.

    ΥΓ Ο όρος "αστική τάξη" απλά δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ στο Ελλάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλό. Εξαιρετικό.

    (για το ΥΓ του νησιού). Έχουν γραφτεί πολύ λίγα βιβλία για την αστική τάξη της Ελλάδας. Ξέρεις βέβαια γιατί είναι τόσο λίγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχω ξεκινήσει περιήγηση στα μπλογκ που συμμετέχουν και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο! Πολύ ωραίο ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ας οχυρωθούμε λοιπόν αμφότερες οι γενιές.
    (Έξοχο κείμενο!)

    Τα σέβη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σας ευχαριστώ όλους.Να δούμε τώρα τη γνώμη αυτών που δεν ήταν στην κίνηση.Θα καταφέρουμε να τους προκαλέσουμε να συμμετέχουν κι αυτοί;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. συμμετέχω δανείζοντάς σας τους φόβους μου και δανειζόμενος τους δικούς σας, έτσι ίσως τους φοβόμαστε λιγότερο

    γράψατε κύριε !!!

    Κ.Κ.Μ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Aγαπητε μας Σελιτσανε!

    Εξαιρετικα ...αφοβο το κειμενο σας και πολυ ενδιαφερουσα η κινηση σας!
    (Καλη συνεχεια!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Κ.Κ.Μ.

    Δεκτές οι αλλαξοφοβιές.Έτσι θα τους κάνουμε να φαντάζουν γελοίοι.

    @Elva

    Κοπιάστε.Δεν είναι αργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Τσαλαπετεινός

    Ναι,ναι.Τον νου σας όμως γιατί αυτήν την εποχή εντρυφώ στην ορνιθολογία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολυ ενδιαφερον κειμενο, μου γεννησε μερικες σκεψεις. Αναρωτιεμαι π.χ. σε ποιον βαθμο καναμε εμεις ειδικα (η ελληνικη κοινωνια) λαθη.

    Στο κειμενο σας αναφερετε καποιες ελληνικες ιδιαιτεροτητες (εμφυλιος, χουντα, πολυτεχνειο, αστυφιλια του '60) αλλα και γενικές σταθερες (παγκοσμιοποιηση, ελευθερη αγορα, φοβος, τακτικες του "θηριου" κ.α. ).

    Αναρωτιεμαι λοιπον, γιατι η ειδικα η Ελλαδα εφτασε εδω που ειναι σημερα. Παγκοσμιοποιηση και ελευθερη αγορα ειχε (εχει) και η Δανια, η Αυστρια, η Σλοβενια, το Βελγιο, η Ολλανδια. Για να μη μιλησω για Γερμανια και Ιταλια.

    Εστω οτι η ελευθερη οικονομια ειναι ενα θηριο που θελει να μας κατασπαραξει. Γιατι οι αλλες κοινωνιες ζουν με το ιδιο θηριο καλυτερα απο μας;

    * * * *
    "Όπως εμένα με οδηγεί να βαυκαλίζομαι με όνειρα για συλλογικότητες και κοινωνική αλληλεγγύη ..."

    Πως φανταζεστε οτι θα μπορουσαν να εφαρμοστουν η συλλογικοτητα και η αλληλεγγυη στο υπαρχον ελληνικο κρατος;
    Τονιζω το "υπαρχον", γιατι ειναι μαλλον η μονη πραγματικοτητα σημερα.

    Σημειωνω οτι αν μιλαμε για πληρη διαλυση του ελληνικου κρατους - χωρις να προκαθοριζουμε την διάδοχη κατασταση, τότε είμαι ο πρωτος που θα επικροτησει και θα βαλει εμπρακτα το λιθαρακι του. Την κοτρωνα, η το μολοτωφ του εστω.

    Αλλα (δυστυχως) ο τελευταιος που μιλησε για επανασυσταση του κρατους το ελεγε υποκριτικα για να κοροιδεψει τους ιθαγενεις. Σημερα ιδιωτευει παιζοντας πλεηστεησιον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ως τότε που θα αντιμετωπίζουμε τις αυθεντίες, τα ιερατεία, τον Φόβο, μονάχοι !

    Έρχονται όμως οι μέρες, όπου λίγοι-λίγοι, σιγά-σιγά, θα γίνουμε το κύμα που θα σαρώσει το παλιό και θα χτίσει τη νέα κοινωνία των ανθρώπων.

    Από την κοινωνία της "πάρτης μου", στην κοινωνία του όλου μας.

    Καλημέρα σας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Jolly Roger

    Δεν νομίζω ότι στις χώρες που αναφέρετε ισχύει κάτι διαφορετικό.Έχουν βέβαια οικονομίες ισχυρότερες και,σίγουρα,καλύτερα δομημένες από την ελληνική αλλά η πολιτική των κυβερνήσεών τους είναι στην ίδια κατεύθυνση.Ακόμα και στην γρήγορα αναπτυσσόμενη Γερμανία,πρόσφατα η κυβέρνηση πήρε μέτρα μείωσης μισθών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων με την αιτιολογία ότι πρέπει να προστατευθεί η οικονομία.
    Αν απομακρυνθείτε από τον καμβά και προσπαθήσετε να δείτε όλον τον πίνακα θα διαπιστώσετε ότι αυτό που ακούγεται εκκωφαντικά στην Ελλάδα,σιγομουρμουράει σ' όλον τον δυτικό κόσμο.
    Πέρα απ' τους λαμπρούς αριθμούς που ανακοινώνονται-και που ήδη έχουν αρχίσει ν' ανακοινώνονται βελτιωμένοι και για την Ελλάδα-θα πρέπει να ρωτήσουμε και τους εκεί πολίτες για το πώς ζουν.Και η ελάχιστη πληροφόρηση που έχουμε είναι ότι η ζωή τους όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά ζουν κι αυτοί με τον φόβο του χειρότερου.
    Και δεν είναι μόνον ο οικονομικός φόβος.Είναι και ο φόβος της τρομοκρατίας,του ισλαμ,των ρυπαρών-όπως τους χαρακτήρισε γνωστός μητροπολίτης-μεταναστών.


    Όπως το λέτε τα "υπάρχοντα" είναι για να τίθενται σε αμφισβήτηση.Και δεν το περιμένουμε από τους από πάνω.Το κάνουμε κι από μόνοι μας.Δεν ξέρω αν θα χτίσουμε αυτό που λέτε,μπορούμε όμως-και πρέπει-να προσπαθήσουμε.Αλλιώς θα κακιζουμε για πάντα τους εαυτούς μας και θα μας περιφρονούν τα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. εμένα πάντως δε μου μοιάζετε φοβισμένος αγαπητέ μου κύριε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μου σηκώσατε την τρίχα και δεν ξέρω αν είναι από φόβο ή από τρόμο (αν και υποψιάζομαι ότι δεν έχει και μεγάλη σημασία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Εγώ για το τσίπουρο και τη ρέγγα ήρθα, αλλά τελικά μου άρεσε και έμεινα.

    (Κι ας μην σερβιρίστηκε τίποτα. Περιμένω ατάκες του τύπου "τα τσίπουρα μαζί τα ήπιαμε"...) ;^)

    Εξαιρετική ανάλυση κι ακριβώς επί των τύπων των ήλων αγαπητέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καθόλου παραλήρημα. Έξοχο και πολύ σωστά διατυπωμένη η απατηλή "ευμάρεια και αφροσύνη" μας.

    Μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. (..Κοπιασα :)
    Eγραψα κατι κι εγω για το φοβο,ή τουλαχιστον ετσι νομιζω...Διαβαστε το να μου πειτε κι εσεις, ξερω κι εγω τι τελικα μου βγηκε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Εξαιρετικός!

    Κι όταν η διαπίστωση αυτή μου συμβαίνει για εκπρόσωπο ενός από τους μεγαλύτερους φόβους μου, έχει τη σημασία της.
    (Που είναι ο Καρτέσιος να το βεβαιώσει;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Кроткая

    Επομένως μπορείτε να θεωρήσετε ότι πετύχατε τον στόχο σας.(Αν κατάλαβα καλά με το οργανωτικό σας
    πνεύμα ας πρόσεχε ο στόχος...)

    @kopoloso

    Σςςς!Πιο σιγά!Μας ακούνε!

    @mpampakis

    Μα...μαζί δεν τά 'πιαμε;!(χε χε!)

    @renata

    Σας ευχαριστώ.Το μόνο που με στεναοχωρεί είναι ότι δεν έχω βρει χρόνο να διαβάσω και τους άλλους συν-βλογίτες.

    @Elva

    Αφού το ξέρετε.Θα το διαβάσω και την γνώμη μου θα την πω.Αν και σας έχω εμπιστοσύνη.

    @ALICE

    Με τρομάζετε!Εκπρόσωπος φόβου!Κάτι σαν Πεταλωτής του Φρανκεστάιν!(Φτου φτου φτου!)

    (Σας ευχαριστώ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Εξαιρετικό κείμενο, ξαφνικά αισθάνομαι την ανάγκη να ανοίξω μια τρύπα στο χώμα και να μείνω εκεί μέσα για λίγο. Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @silentcrossing

    Όχι,όχι τρύπα στο χώμα!Τα ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ έχουν εξαιρετική όσφρηση και τρομερή ικανότητα να σκάβουν με τη μουσούδα τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πραγματικά. Σε περιόδους κρίσης φεύγει η θολούρα. Αν αυτό που υπάρχει πίσω από το νέφος έχει θεμέλια γερά, καλώς. Αν όχι, θα δημιουργηθούν στρατόπεδα. Του ναι ή του όχι, του άσπρου ή του μαύρου, του φίλου ή του εχθρού. Έχουμε δρόμο μπροστά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Θαυμάσιο κείμενο!
    Με αφορμή τον φόβο έχουν γραφτεί εξαιρετικά κείμενα. Τελικά περισσότερο μας ακινητοποιεί η ιδέα του φόβου παρά μας αδρανοποιεί..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @agrampelli

    Καλοσύνη σας,ευχαριστώ.

    @Margo

    Κινητοποιεί εννοείτε φαντάζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γράψατε, νομίζω, ένα από τα καλύτερα κείμενα της "Ημέρας": Φοβερό. :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κι εγώ είχα ξεχάσει τον 2ο θερμοδυναμικό νόμο, είχα ξεχάσει πόσο εντύπωση μου είχε κάνει η διαπίστωση πως η Εντροπία είναι μια άκρως επαναστατική έννοια που η ίδια η φύση έχει ορίσει να υπάρχει στο εσωτερικό κάθε συστήματος. Και ταράζομαι που έχουμε αφήσει σε άλλους να την διαχειρίζονται, αντί να την πάρουμε στα χέρια μας και να την κάνουμε δύναμη. Φυσικά, δεν εννοώ πως περιμένω τελειολογικά να έρθει η εξέγερση μέσα από την αναρχία που θα δημιουργήσει το σύστημα από μόνο του...αλλά ποτέ μα ποτέ δεν δώσαμε υπόσταση, με τον απλό τρόπο που του αρμόζει, σε αυτή τη δυναμική που ενυπάρχει.
    Να οργανωθούμε για να τους αποδιοργανώσουμε δηλαδή...και το κάνουν "αυτοί" για μας, για να μας εξαφανίσουν.
    Σύνθετη ακούστηκα...όπως και η εντροπία άλλωστε.
    (καιρό είχα να γράψω τόσο μεγάλο σχόλιο, με εμπνέυσατε μάλλον. Εσείς και η αγαπημένη, από τη Γ' Λυκείου, Εντροπία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος έχεις έχει τη χάρη, μου φαίνεται...

    Μαιτρ!
    (του... φόβου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. @Riski

    Μην χρησιμοποιείτε τέτοιες λέξεις!Η Κροτ με βρήκε άφοβο.:))

    @κόκκινο μπαλόνι

    Ούτως ή άλλως η Εντροπία είναι τάση και δεν ταυτίζεται με τα αποτελέσματά της.Όπως λέτε,ενδιαφέρον έχει να δούμε ποιος θα καταφέρει να την κάνει όχημα επίτευξης των σκοπών του(όντως οι γυμνασιακές μνήμες είναι αναζωογονητικές).
    Αλλά δέστε το κι έτσι:την Εντροπία την όρισε η φύση,τον φόβο επίσης.Μήπως με τα τόσα που κάνουμε στη φύση βιώνουμε τώρα την εκδίκησή της;:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Βεβαίως κινητοποιεί εννοώ, βλέπετε γράφω με το ένα μάτι ανοιχτό και το άλλο κλειστό.. μόνο αυτή η ώρα μου μένει;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Με συγκινήσατε. Όλα τα κείμενα που γράφτηκαν για το Φόβο ήταν αξιοσημείωτα. Το δικό σας το βρήκα συγκλονιστικό.
    Τα σέβη μου και υποκλίνομαι, μεσιέ Σελιτσάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σελιτσάνε,

    Eλπίζω να έχω την άδειά σας να διαβάσω στην αυριανή εκπομπή του radioblogspot στο Δημοτικό ραδιόφωνο Πολυγύρου την δική σας προσέγγιση.
    Υπέροχη η προσπάθεια όλων σας και θα ήθελα να αποχαιρετίσω τα ερτζιανά με ένα αισιόδοξο μήνυμα.
    Σας περιμένω λοιπόν εδώ http://www.poligiros.gr/ 8 με 10 Πέμτης βράδυ.
    Ευχαριστώ πολύ.
    Υ.Σ. συγχωρήστε μου την αντιγραφή του μηνύματος σε όσους έχω διαλέξει τις αναρτήσεις , όμως «φοβάμαι» πως ο χρόνος δεν αρκεί να αφήσω όσα μου βγάζει ο καθένας σας χωριστά.
    Βαγγέλης Μίχος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. @Theorema
    Ε είπα να σας μιμηθώ μια φορά.Τι δηλαδή;Μόνο εσείς θα γράφετε συγκλονιστικά κείμενα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. @epikuros

    Αφοού γνωρίζετε ότι εφόσον αναφέρεται η πηγή μπορείτε να πάρετε ό,τι θέλετε.
    Υπόσχομαι να σας τιμήσω με την e-παρουσία μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Νομίζω το είπαμε και αλλού...
    "ο φόβος συσπειρώνει, δεν ενώνει". Προτίμησα να αφήσω εδώ την άποψή μου: η πίστη μάλλον ενώνει, περισσότερο ίσως η γνώση. Γιατί και η πίστη καμιά φορά ατονεί (γαμώτο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @Γιώργος Κατσαμάκης

    Να πω ότι έχετε άδικο;Δεν θα το πω.Εξάλλου όπως είδατε κι εγώ τη λέξη "συσπειρώνεται" χρησιμοποίησα.Και η πίστη χρήσιμη αλλά δεν την πολυεμπιστεύομαι.Μας μένει η γνώση αλλά...(δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. κι εγώ για το τσίπουρο και την ρέγγα ήρθα γιατί είναι πολυτέλειες δυσεύρετες υπερατλαντικώς!
    όχι απλοϊκά. απλά και πριγκηπικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @Coco

    Καλέ δεν πρέπει να οδηγείτε ποδήλατο υπό την επήρρεια αλκοόλ!Αλλά για τον μεζέ,κοπιάστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. http://radioblogspot21.blogspot.com/2011/02/blog-post_10.html
    Για την περίπτωση που δεν μπορέσατε.
    Σας ευχαριστώ πολύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Άλλος έχει τ' όνομα κι άλλος έχεις έχει τη χάρη, μου φαίνεται...

    Μαιτρ!
    (του... φόβου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @Riski

    Μην χρησιμοποιείτε τέτοιες λέξεις!Η Κροτ με βρήκε άφοβο.:))

    @κόκκινο μπαλόνι

    Ούτως ή άλλως η Εντροπία είναι τάση και δεν ταυτίζεται με τα αποτελέσματά της.Όπως λέτε,ενδιαφέρον έχει να δούμε ποιος θα καταφέρει να την κάνει όχημα επίτευξης των σκοπών του(όντως οι γυμνασιακές μνήμες είναι αναζωογονητικές).
    Αλλά δέστε το κι έτσι:την Εντροπία την όρισε η φύση,τον φόβο επίσης.Μήπως με τα τόσα που κάνουμε στη φύση βιώνουμε τώρα την εκδίκησή της;:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @Jolly Roger

    Δεν νομίζω ότι στις χώρες που αναφέρετε ισχύει κάτι διαφορετικό.Έχουν βέβαια οικονομίες ισχυρότερες και,σίγουρα,καλύτερα δομημένες από την ελληνική αλλά η πολιτική των κυβερνήσεών τους είναι στην ίδια κατεύθυνση.Ακόμα και στην γρήγορα αναπτυσσόμενη Γερμανία,πρόσφατα η κυβέρνηση πήρε μέτρα μείωσης μισθών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων με την αιτιολογία ότι πρέπει να προστατευθεί η οικονομία.
    Αν απομακρυνθείτε από τον καμβά και προσπαθήσετε να δείτε όλον τον πίνακα θα διαπιστώσετε ότι αυτό που ακούγεται εκκωφαντικά στην Ελλάδα,σιγομουρμουράει σ' όλον τον δυτικό κόσμο.
    Πέρα απ' τους λαμπρούς αριθμούς που ανακοινώνονται-και που ήδη έχουν αρχίσει ν' ανακοινώνονται βελτιωμένοι και για την Ελλάδα-θα πρέπει να ρωτήσουμε και τους εκεί πολίτες για το πώς ζουν.Και η ελάχιστη πληροφόρηση που έχουμε είναι ότι η ζωή τους όχι μόνο δεν βελτιώνεται αλλά ζουν κι αυτοί με τον φόβο του χειρότερου.
    Και δεν είναι μόνον ο οικονομικός φόβος.Είναι και ο φόβος της τρομοκρατίας,του ισλαμ,των ρυπαρών-όπως τους χαρακτήρισε γνωστός μητροπολίτης-μεταναστών.


    Όπως το λέτε τα "υπάρχοντα" είναι για να τίθενται σε αμφισβήτηση.Και δεν το περιμένουμε από τους από πάνω.Το κάνουμε κι από μόνοι μας.Δεν ξέρω αν θα χτίσουμε αυτό που λέτε,μπορούμε όμως-και πρέπει-να προσπαθήσουμε.Αλλιώς θα κακιζουμε για πάντα τους εαυτούς μας και θα μας περιφρονούν τα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ως τότε που θα αντιμετωπίζουμε τις αυθεντίες, τα ιερατεία, τον Φόβο, μονάχοι !

    Έρχονται όμως οι μέρες, όπου λίγοι-λίγοι, σιγά-σιγά, θα γίνουμε το κύμα που θα σαρώσει το παλιό και θα χτίσει τη νέα κοινωνία των ανθρώπων.

    Από την κοινωνία της "πάρτης μου", στην κοινωνία του όλου μας.

    Καλημέρα σας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πολυ ενδιαφερον κειμενο, μου γεννησε μερικες σκεψεις. Αναρωτιεμαι π.χ. σε ποιον βαθμο καναμε εμεις ειδικα (η ελληνικη κοινωνια) λαθη.

    Στο κειμενο σας αναφερετε καποιες ελληνικες ιδιαιτεροτητες (εμφυλιος, χουντα, πολυτεχνειο, αστυφιλια του '60) αλλα και γενικές σταθερες (παγκοσμιοποιηση, ελευθερη αγορα, φοβος, τακτικες του "θηριου" κ.α. ).

    Αναρωτιεμαι λοιπον, γιατι η ειδικα η Ελλαδα εφτασε εδω που ειναι σημερα. Παγκοσμιοποιηση και ελευθερη αγορα ειχε (εχει) και η Δανια, η Αυστρια, η Σλοβενια, το Βελγιο, η Ολλανδια. Για να μη μιλησω για Γερμανια και Ιταλια.

    Εστω οτι η ελευθερη οικονομια ειναι ενα θηριο που θελει να μας κατασπαραξει. Γιατι οι αλλες κοινωνιες ζουν με το ιδιο θηριο καλυτερα απο μας;

    * * * *
    "Όπως εμένα με οδηγεί να βαυκαλίζομαι με όνειρα για συλλογικότητες και κοινωνική αλληλεγγύη ..."

    Πως φανταζεστε οτι θα μπορουσαν να εφαρμοστουν η συλλογικοτητα και η αλληλεγγυη στο υπαρχον ελληνικο κρατος;
    Τονιζω το "υπαρχον", γιατι ειναι μαλλον η μονη πραγματικοτητα σημερα.

    Σημειωνω οτι αν μιλαμε για πληρη διαλυση του ελληνικου κρατους - χωρις να προκαθοριζουμε την διάδοχη κατασταση, τότε είμαι ο πρωτος που θα επικροτησει και θα βαλει εμπρακτα το λιθαρακι του. Την κοτρωνα, η το μολοτωφ του εστω.

    Αλλα (δυστυχως) ο τελευταιος που μιλησε για επανασυσταση του κρατους το ελεγε υποκριτικα για να κοροιδεψει τους ιθαγενεις. Σημερα ιδιωτευει παιζοντας πλεηστεησιον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Έχω ξεκινήσει περιήγηση στα μπλογκ που συμμετέχουν και είναι το ένα καλύτερο από το άλλο! Πολύ ωραίο ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή